هر کامپیوتری برای ارتباط با شبکه (کامپیوترها و دستگاههای موجود در شبکه) از یک NIC: Network Interface Card که در تعریف عامیانه با عنوان کارت شبکه شناخته میشود، استفاده میکند. در واقع کارت شبکه بعنوان یک پل بین کامپیوترها عمل میکند. ارتباط شما با اینترنت از طریق کارت شبکه برقرار میشود. این کارت میتواند چندین کامپیوتر را بهم بپیوندد و ارتباطات سیمی و بیسیم بین آنها در شبکه، و در دنیای اینترنت را برقرار کند. این سختافزار شبکه همچنین میتواند دیتایی که به بقیه اجزا موجود در شبکه ارسال میشود را، کنترل کند. بنابراین میتوان گفت نقش بسیار مهمی را به دوش میکشد.
کارت شبکه
از روزهای اولیه بوجود آمدن کامپیوتر هر کامپیوتری بعنوان یک سیستم تنها (stand-alone) کار میکرد. برای ارتباط بین کامپیوترهای شخصی اولیه راه سادهای وجود نداشت، حتما باید از یک ذخیرهساز مثل فلاپی دیسکها برای انتقال اطلاعات بین دو یا چند کامپیوتر استفاده میشد؛ این در حالیست که، در کامپیوترهای مدرن امروزی، ارتباط با شبکه ضروری میباشد. بعنوان مثال برای استفاده از اینترنت، باز کردن ایمیل و حتی به اشتراکگذاری اطلاعات بین کامپیوترها و دیوایسهای موجود در شبکه این ارتباط لازم و ضروری به نظر میرسد.
هر کامپیوتری برای اینکه بتواند عضوی از یک شبکه شود باید از یک NIC استفاده کند. یک کارت شبکه یکی از اجزای سختافزاری شبکه به شمار میرود که میتواند برای ارتباطات سیمی بکار گرفته شود (بعنوان مثال کارت شبکههای اترنت) و یا برای ارتباطات بیسیم (مثل کارت شبکههای بیسیم). در حقیقت وظیفه کارت شبکه اینست که دادهها را به گونهای ترجمه کند که از طریق کابل شبکه یا سیگنالهای بیسیم قابل انتقال باشند. زمانیکه نوبت به انتخاب کارت شبکه میرسد باید این موضوع را درنظر داشته باشید که این کارت با تمامی اجزای موجود در شبکه سازگاری داشته باشد. مثلا اگر کارت شبکه شما نسبتا قدیمی باشد میتوانید پایین بودن سرعت اینترنت را به آن نسبت دهید و با جایگزینی یک کارت شبکه جدیدتر از سرعت اینترنت بالاتری بهرهمند شوید. بهتر است کارت شبکههایی که برای استفاده در یک شبکه درنظر گرفته میشوند مشخصات و ساختاری مشابه داشته باشند.
کارت شبکه با عنوانهایی از جمله کنترلر رابط شبکه، آداپتور شبکه (Network Adapter)، و یا آداپتور (Lan) نیز شناخته میشود. در حالت کلی دو نوع اصلی از کارت شبکه وجود دارد: کابلی و بیسیم.
- کارت شبکه کابلی(اترنت):
در این مدل نیاز هست که یک کابل شبکه به اترنت کارت وصل کنید. سمت دیگر کابل برای اتصال به شبکه میتواند به سوئیچ شبکه متصل شود؛ و یا به مودم یا روتر شما تا بتوانید به اینترنت متصل شوید و انتقال دیتا انجام دهید. ارتباطات کابلی از یک رابط استاندارد شناخته شده با عنوان RJ45 connector استفاده میکنند که شناخته شدهترین تکنولوژی LAN اترنت میباشد. (RJ مخفف Registered Jack میباشد.)
یکی از پر استفادهترین ارتباطات شبکه برای کامپیوترهای شخصی ارتباطات اترنت میباشد. در واقع اترنت یک استاندارد برای تکنولوژیهای شبکه کامپیوتر میباشد که هم سختافزار و هم پروتکلهای ارتباطی را توصیف میکند. اترنت در سال 1980 معرفی شد و به سرعت جایگزین تکنولوژیهای قدیمی شبکههای سیمی موجود شد.
از زمانیکه اترنت بصورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت، بیشتر کامپیوترهای مدرن یک کارت شبکه اترنت بروی پورت PCI مادربورد خود دارند و احتیاج به یک کارت شبکه جدا وجود ندارد مگر اینکه انواع دیگری از شبکه قرار باشد مورد استفاده قرار بگیرد. کارت شبکههای مدرن قابلیتهای بیشتری را برای یک کامپیوتر فراهم میکنند.
- کارت شبکه بیسیم(وایرلس):
کارت شبکههای بیسیم از آنتن استفاده میکنند تا بتوانند سیگنالهای وایرلس را از طریق امواج فرکانس رادیویی دریافت کنند. برای اتصال به اینترنت از طریق کارتهای شبکه بیسیم بعد از جایگذاری کارت شبکه نیاز به تنظیمات جداگانهای بروی کامپیوتر شما وجود دارد. کارت شبکههای بیسیم نیز به دو نوع تقسیم میشوند:
• کارت شبکه بیسیم USB: این کارت شبکهها از طریق پورت USB ارتباط شما را با شبکه برقرار میکنند.
• کارت شبکه بیسیم PCI: این مدل کارت شبکه در یکی از اسلاتهای خالی پشت کامپیوتر شما قرار میگیرد. بعضی از این مدلها دارای آنتن خارجی و برخی بدون آنتن میباشند.
کارت شبکههای Plug-and-Play:
همانطور که از نام این کارت شبکهها برداشت میشود با اتصال کارت شبکه به پورت PCI کامپیوتر بدون نیاز به نرمافزار خاصی پروسهی شناسایی و نصب کارت شبکه بصورت اتوماتیک آغاز میشود. البته امکان تنظیمات دستی برای کارت شبکه با توجه به دستور راهنمای شرکت سازنده نیز وجود دارد. (لازم به ذکر است که در این مدل کارت شبکهها تنظیمات خودکار در بهینهترین حالت ممکن هستند و نیازی به تغییر تنظیمات بصورت دستی وجود ندارد.)
کارت شبکههای قابل تنظیم با نرمافزار:
بعضی از این کارت شبکهها نیاز به تنظیمات دستی دارند که توسط نرمافزار و راهنمایی که توسط شرکت سازنده کارت شبکه ارائه شده است تنظیم و راهاندازی میشوند.
منبع: www.laniran.com
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.
سویچها بخش مهمی از شبکههای محلی اترنت مدرن هستند. در حالی که شبکههای محلی کوچک (دفاتر کوچک یا خانگی) از یک سویچ استفاده میکنند. شبکههای محلی بزرگ از چند سویچ مدیریت شده تشکیل میشوند. سویچهای مدیریت شده برای دستکاری و تغییر نحوه کارکرد یک سویچ راهکارهایی از قبیل رابطهای خط فرمان را فراهم میکنند. سویچهایی که در لایه دیتا لینک کار میکنند به دستگاههایی که به پورتهای آن متصل شدهاند اجازه میدهد تا با ایجاد دامنههای برخورد جداگانه برای هر پورت بدون هیچگونه تداخلی ارتباط برقرار کنند. برای مثال، چهار کامپیوتر را در نظر بگیرید (C1, C2, C3 و C4) که با استفاده از یک سویچ 4 پورت به شبکه متصل شدهاند. C1 و C2 میتوانند با یک دیگر ارتباط برقرار کنند، در حالی که C3 و C4 نیز بدون هیچگونه تداخلی در ارتباط با یک دیگر هستند. همچنین سویچها میتوانند به طور همزمان در چند لایه (مثل data link, network یا transport) کار کنند. به این نوع از سویچها، سویچهای چند لایه یا multilayer switch گفته میشود.
هاب نیز دستگاهی است که از آن برای اتصال سایر دستگاههای موجود در شبکه به یک دیگر استفاده میشود. این یک دستگاه ساده است که بدون هیچگونه مدیریتی ترافیک ورودی را منتشر میکند. این دستگاه هیچ اطلاعاتی را از ترافیکی که از طریق آن جریان دارد جمع آوری نمیکند، به همین دلیل چیزی در مورد منبع یا مقصد این ترافیک نمیداند. در یک هاب، ترافیک وارد شده به یک پورت از تمام پورتهای دیگر خارج میشود. از آنجا که هابها این ترافیک را به تمام دستگاههای متصل شده به پورتهایش بازمیگرداند، ممکن است ترافیک غیرضروری به دستگاههای موجود در شبکه ارسال شود. دستگاهها خودشان باید به وسیله بررسی اطلاعات آدرس موجود در هر بسته تشخیص دهند که آیا یک بسته برای آنها ارسال شده است یا خیر. این فرآیند تکراری میتواند در یک شبکه بزرگ با حجم زیادی از جریان ترافیک مشکل ساز شود. از هاب میتوان در شبکههای کوچک که این فرآیند تکرار قابل کنترل است استفاده کرد.
با وجودی که از هر دو دستگاه سویچ و هاب میتوان برای اتصال قطعات شبکه به یک دیگر استفاده کرد، اما تفاوتهای عمدهای بین این دو وجود دارد. یک هاب دستگاه سادهای است که تمام ترافیک ورودی به خود را به تمام پورتهایش ارسال میکند. این میتواند باعث جریان مقدار زیادی ترافیک غیرضروری به شبکه و در نتیجه باعث تصادم شود. از طرف دیگر سویچها اطلاعاتی در مورد دستگاههای متصل به خود جمع آوری کرده و ترافیک ورودی را تنها از طریق پورت(های) مرتبط هدایت میکند. این قابلیت همچنین این امکان را نیز فراهم میکند تا تبادلات انجام گرفته از طریق این سویچ را مدیریت کرد. در نتیجه، هابها برای شبکههای کوچک مناسب هستند و سویچها برای شبکههای بزرگ با حجم زیادی از ترافیک تبادل شده کاربرد دارند.
منبع : www.shabakeh-mag.com
به نظر میرسد که ماوس های توپی قدیمی در معرض انقراضند. وسیله جدیدی که امروزه به آنها ترجیح داده میشود ماوس نوری (یا موس لیزری) است.
این دستگاه که توسط Agilent Technologies ساخته و در اواخر 1999 به دنیا معرفی شد، مجهز به دوربین کوچکی است که 1500 عکس در هر ثانیه می گیرد. این نوع ماوس تقریبا بر روی هر سطحی کار میکند و یک دیود کوچک ساطع کننده نور (LED) دارد که نور را از آن سطح به یک سنسور CMOS یا Complimentary Metal-Oxide Semiconductor منعکس می کند.
سنسور DMOS هر تصویر را به داخل یک پروسسور سیگنال دیجیتال (DSP) میفرستد تا تحلیل شود. DSP که تا حدود 18 MIPS (یا 18 میلیون دستور در ثانیه) را انجام میدهد، میتواند الگوهای موجود در تصاویر را تشخیص داده و بفهمد این الگوها چه تفاوتی با تصویر قبلی دارد. DSP با توجه به تغییراتی که در الگوهای موجود در مجموعه ای از تصاویر شناسایی کرده است، مقدار حرکت را محاسبه کرده و مختصات را به کامپیوتر ارسال میکند. سپس کامپیوتر با توجه به مختصات دریافتی از ماوس، Cursor را بر روی صفحه نمایش حرکت میدهد. این عمل صدها بار در ثانیه رخ میدهد و باعث میشود که حرکت Cursor بسیار نرم و پیوسته به نظر برسد.
ماوس های نوری نسبت به ماوس های توپی چندین مزیت دارند:
• عدم وجود قطعات متحرک (مثل توپ در ماوسهای توپی) ، به معنی احتمال کمتر وقوع خرابی در ماوسهای نوری است.
• هیچ راه نفوذی برای ورود گرد و خاک به داخل ماوس وجود ندارد. و لذا تداخلی در کار سنسورها رخ نمیدهد.
• بهبود عملکرد Tracking (ردیابی نور) در ماوسهای نوری منجر می شود عملکردی نرم تر و بهتر داشته باشند.
• نیازی به یک سطح زیرین خاص مثل Pad ماوس ندارند.
در این تصویر، سنسور در قسمت پایین ماوس قابل مشاهده است
البته نسل اول ماوس های نوری، به شکلی که الان تولید شده و در دسترس ما هستند نبودند. فناوری اولیه ماوس نوری، یک اشعه نور را از سطح Pad ماوسی که به شدت خاصیت منعکس کنندگی دارد به یک سنسور منعکس می کرد. این Pad ماوس، شبکه ای از خطوط سیاه داشت که هربار که ماوس حرکت داده می شد، اشعه نور توسط شبکه های Pad قطع می شد. هرموقع که نور قطع می شد سنسور سیگنالی به کامپیوتر می فرستاد و Cursor به مقدار متناظر در سطح صفحه نمایش جابه جا می شد. استفاده از این نوع ماوس نوری بسیار دشوار بود زیرا لازم بود که دقیقا در زاویه مناسب قرار می گرفت تا مطمئن می شدیم که اشعه نور و سنسور با یکدیگر همتراز شده اند. همچنین خرابی یا از دست رفتن Pad ماوس، باعث بی استفاده شدن ماوس می شد و تا زمانیکه یک Pad جایگزین خریداری می شد، ماوس عملا بی استفاده می ماند. اما در ماوس های نوری امروزی، این مشکلات برطرف شده است. استفاده از ماوسهای نوری امروزی بسیار ساده تر بوده و قابلیت اطمینان بالاتری نیز دارند. ضمن اینکه نیازی به Pad مخصوص ندارند و روی هر سطحی میتوان از آنها استفاده نمود.
منبع: www.sarzamindownload.com
کلیدهای میانبر ویندوز :
کلیدهای میانبر Internet Explorer :
کلیدهای میانبر مرورگر فایرفاکس :
کلید های میانبر در Microsoft Word :
کلیدهای میانبردر Microsoft Excel :
منبع: www.beytoote.com
به هنگام کار با نرم افزارهایی مانند نرم افزارهای خانواده office و adobe و بعد از اتمام کار برای ذخیره تغییرات صورت گرفته از این از دکمه های save و save as استفاده میکنیم.
1) اعمال تغییرات و ذخیره روی خود فایل و در همان محل ذخیره شده قبلی
در مقاله ای دیگر دربارهی Front End و یا طراحی سمت وب صحبت کردیم. در این مقاله میخواهیم درباره برنامه نویسی سمت وب، یا برنامه نویسی بک اند یا Back End Development صحبت کنیم و تمام آن چیزی که نیاز دارید را بررسی کنیم. این مقاله می تواند به سوال Back End چیست پاسخ دهد و شما را برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس وب (یا برنامه نویس سمت وب یا برنامه نویس Server Side) آماده کند.
Back End چیست؟
اگر بخواهیم به سوال Back End چیست پاسخ دهیم، در مرحلهی اول خیلی خوب است که به دنبال معنی واژهی Back در دیکشنری باشیم. در فست دیک، واژهی Back اینگونه معنا شده است:
Back: عقب، پشت (بدن)، پس، عقبی، گذشته، پشتی، پشتی کنندگان، تکیه گاه، به عقب، درعقب، برگشت (و…)
همانطور که میبینید، یکی از اصلی ترین معانی واژهی Back، پشت میباشد. و دقیقا این معنی با کاری که برنامه نویسی اند میکند ارتباط دارد. وقتی از برنامه نویسی بک اند صحبت میکنیم، منظورمان تمام آن کارهایی است که در پشت صحنه انجام میشود و کاربر آنها را نمیبیند. ما در تعریف طراحی/برنامه نویسی فراند اند گفتیم:
طراحی یا کدنویسی هر آن چیزی که مربوط به جلوی وبسایت میشود. در واقع یک طراح وب یا یک Front End Developer، کسی است که چیزی را طراحی میکند کاربر آنرا میبیند. اما برنامه نویسی بک اند (Back End)، دقیقا آن سوی ماجرا قرار دارد. اگر بخواهیم به سوال Back End چیست خیلی ساده پاسخ دهیم، میتوانیم بگوییم:
برنامه نویسی بک اند (Back End) مربوط به کدنویسی و برنامه نویسی هر آن چیزی است که کاربر آن را مشاهده نمیکند و مربوط به کارهای پشت صحنه وب سایت است. برای مثال وقتی که یک وبسایت، مقالات را از دیتابیس دریافت میکند، یک امر مربوط به بک اند است. وظیفهی یک برنامه نویس بک اند، برنامه نویسی چیزهایی است که هسته اصلی یک وبسایت هستند و کاربر کدهای آنرا بصورت مستقیم مشاهده نمیکند.
مقایسه با فرانت اند
یک نکتهی خیلی جالب در تفاوت برنامه نویسی فرانت اند (Front End) و برنامه نویسی بک اند (Back End) وجود دارد. و آن هم نمایان بودن یا نبودن کدهای آن برای کاربران سایت شماست. وقتی که شما در حال طراحی وب با تکنولوژی هایی مثل HTML, CSS, Javascript و… هستید، تمام کدهایی که نوشتید را کاربر میتواند به راحتی ببیند. زیرا آن کدها مربوط به کاربر هستند و به آنها دسترسی مستقیم دارد. اما وقتی شما در حال کدنویسی بک اند هستید و مثلا با زبانی مثل PHP کد نویسی میکنید، کاربر هیچ وقت هیچ دسترسی ای نمیتواند به کدهای شما داشته باشد. به این دلیل که این کدها سمت سرور پردازش و اجرا میشوند و کاربر به هیچ وجه نمیتواند آنها را ببیند، بلکه فقط نتیجهای که ایجاد میکنند را مشاهده میکند.
Server Side و Client Side به چه معنا هستند.
برای اینکه بتوانیم به سوال Back End چیست بهتر پاسخ دهیم، خیلی خوب است که این دو مفهوم را کمی توضیح دهیم. اما اگر بخواهیم خیلی ساده این دو مفهوم را معرفی کنیم، اینگونه میتوانیم بگوییم:
Client Side
از آنجایی که Client به معنای مشتری است، Client Side هم به معنی زبانهایی است که سمت کاربر کار میکنند. برای مثال میتوان به HTML, CSS, Javascript و… زبانهای سمت کاربر و Client Side نیز بگوییم. و به مجموع کاری که این زبانها انجام میدهند، طراحی وب یا Front End Development میگوییم.
Server Side
همانطور که از اسم این عبارت پیداست، زبانهایی که در این دسته بندی قرار میگیرند، روی سرور اجرا میشوند و برای اجرا شدن به یک سرور نیاز دارند. برای مثال زبانهایی مثل PHP یا ASP.NET برای اجرا حتما به یک سرور نیاز دارند، که این سرور هم میتواند یک سرور واقعی در دنیای آنلاین باشد و هم یک شبیه ساز سرور یا لوکال هاست (Localhost). به زبانهای برنامه نویسیای که سمت سرور اجرا میشوند، زبانهای Server Side و به مجموع کاری که این زبانها انجام میدهند، برنامه نویسی بک اند یا Back End Development میگویند
مهارتهای یک برنامه نویس Back End چیست؟
برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس بک اند، شما باید مهارتهای زیادی داشته باشید. در آینده حتما لیستی از مهارتهایی که برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس بک اند حرفهای به آن نیاز دارید را منتشر میکنیم. اما اگر بخواهیم بصورت خلاصه این مهارتها را لیست کنیم، میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
زبان برنامه نویسی سمت سرور
برای برنامه نویسی سمت سرور یا برنامه نویسی بک اند، اولین چیزی که نیاز دارید، یک زبان برنامه نویسیای است که سمت سرور اجرا شود. برای مثال زبانی مثل PHP یک زبان برنامه نویسی Back End است که باید روی سرور اجرا شود. پر در اولین قدم شما به یک زبان برنامه نویسی نیاز دارید.
پایگاه داده
دومین چیزی که حتما و قطعا به آن نیاز دارید، پیدا کردن تسلط به یک دیتابیس (Database) یا پایگاه داده است. میتوان گفت که اصلی ترین کار زبان های برنامه نویسی سمت سرور، توانایی ارتباط برقرار کردن آنها با دیتابیس است.
وقتی شما به دیتابیس مسلط باشید و بتوانید با استفاده از زبان برنامه نویسیتان به دیتابیس وصل شوید، میتوانید به سرویسهای آنلاینتان قدرت فوق العادهای بدهید و از مزیتهای فوق العادهی دیتابیس استفاده کنید.
مباحث پیشرفته زبان برنامه نویسی
یکی از مباحثی که برای شما بسیار مفید خواهد بود، استفاده قابلیتهای حرفهای زبان برنامه نویسیتان است. به این معنا که بتوانید با آن زبان برنامه نویسی که کار میکنید، کدهای حرفهای و پیشرفتهای بنویسید. هرچقدر کدی که مینویسید بهتر و حرفهای و تمیزتر باشد، بازدهی کد شما بالاتر میرود و در نهایت سرویس آنلاین قوی تر و سریعتری خواهید داشت. برای مثال در برنامه نویسی PHP، شما اگر بتوانید کدتان را به شیوهی شی گرایی (Object Oriented) بنویسید، کد شما میتواند خیلی تمیزتر، سریعتر و حرفهای تر باشد.
توانایی حل مسئله
وقتی در خصوص برنامه نویسی سمت سرور یا Back End صحبت میکنیم، یکی از چیزهایی که برای شما ضروری است،توانایی حل مسئله و داشتن یک ذهن تحلیلگر است. داشتن ذهن تحلیلگر، یکی از مهمترین ویژگی هایی است که هر برنامه نویسی باید از آن بهره ببرد. خبر خوب این است که این ذهن تحلیلگر، ارثی نیست و میتوان آنرا بدست آورد! در آینده حتما در خصوص توانایی حل مسئله صحبت خواهیم کرد.
یکی دیگر از مهارتهایی که شما به عنوان یک برنامه نویس به آن نیاز دارید، توانایی سوال پرسیدن و راهنمایی گرفتن از دیگران است. قطعا شما در مسیر برنامه نویسی به سوالات و مشکلاتی برخواهید خورد و باید آنها را حل کنید و برای اینکار نیاز دارید که از دیگران راهنمایی بگیرید. در واقع شما باید بتوانید خوب سوال بپرسید و سوال خوب بپرسید. در این مقاله بصورت کامل سعی کردیم به سوال بک اند چیست پاسخ دهیم و تمام آن چیزی که نیاز دارید را در اختیارتان قرار دهیم.
نظر شما چیست؟ به نظر شما برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس وب خوب، به چه مهارتهایی نیاز داریم؟
منبع: www.virgool.io
میخواهیم در بحث طراحی وب کمی حرفه ای و تخصصی تر صحبت کنیم و اصطلاحات رایج آنرا بیشتر توضیح دهیم و به سوال Front End چیست و یک متخصص Front End باید به چه چیزهای مسلط باشد پاسخ دهیم. در این مقاله، میخواهیم دربارهی فرانت اند (Front End) یا طراحی سمت کاربر صحبت کنیم و همچنین بگوییم که برای تبدیل شدن به یک طراح وب یا اصطلاحا Front End کار، به چه مهارتهایی نیاز داریم.
تعریف طراحی وب
طراحی وب مربوط به طراحی هر آن چیزی است که کاربر آن را در مانیتور خود مشاهده میکند. و یک طراح وب وظیفهی طراحی المان های گرافیکی و دیداری یک وبسایت یا صفحه وب را دارد. اما در دنیای طراحی وب، واژه ای مثل Front End یا Back End ممکن است زیاد به گوش شما بخورد. در این مقاله میخواهیم دربارهی Front End صحبت کنیم و بگوییم که فرانت چیست و برای تبدیل شدن به یک طراح وب یا Front End Developer, به چه مهارت هایی نیاز داریم.
تعریف واژهی فرانت اند (Front End)
Front End چیست: در عبارت Front End، همانطور که میبینید واژهی Front وجود دارد. و در انگلیسی یکی از معانی Front، به معنای «جلو» میباشد. در دیکشنری آنلاین فست دیک، معنی واژهی Front به این صورت آمده است: جلو، پیش، صف پیش، نما، طرز برخورد، جلودار، منادی،جبهه جنگ، بطرف جلو، روکردن به، مواجه شده با،روبروی هم قرار دادن، مقدمه نوشتن بر، درصف جلوقرارگرفتن
با توجه به تعریفی که از این واژه دیدیم، میتوانیم در پاسخ به سوال Front End چیست بگوییم:
طراحی یا کدنویسی هر آن چیزی که مربوط به جلوی وبسایت میشود. در واقع یک طراح وب یا یک Front End Developer، کسی است که چیزی را طراحی میکند کاربر آنرا میبیند.
تفاوت برنامه نویس فرانت اند با UI Designer
در ادامهی پاسخ به سوال Front End چیست میخواهیم کمی ریز تر به این مفهوم نگاه کنیم. اگر بخواهیم در دنیای طراحی وب کمی ریز تر و عمیق تر شویم، باز با ۲ مفهوم دیگر مواجه میشویم:
برنامه نویس فرانت اند یا Front End Developer
طراح رابط کاربری یا UI Designer (Ui مخفف User Interface میباشد)
اما طراح رابط کاربری، کار متفاوتی انجام میدهد. کسی که با عنوان UI Designer کار میکند، کارهای مربوط به کدنویسی را انجام نمیدهد و هرگز خودش دست به کد نمیشود. بلکه یک طراح رابط کاربری، کارش طراحی گرافیک سایت در نرم افزارهایی مثل فتوشاپ (Photoshop) است. این افراد رابط کاربری و شکل ظاهری یک صفحه وب را در فتوشاپ (یا سایر نرم افزارهای مشابه مثل Sketch) طراحی میکنند و سپس فایل PSD را در اختیار آن شخصی میگذارند که کدنویسی فرانت اند را انجام میدهد و اصطلاحا فرانت اند دولوپر است. پس کار یک UI Designer صرفا با نرم افزارهای گرافیکیست و کاری با کدها ندارد، و کار یک طراح وب فرانت اند، با کد ها است و با کدنویسی میتواند صفحات وب مختلفی را طراحی کند.
مهارت های یک طراح وب فرانت اند چیست؟
برای تبدیل شدن به یک طراح وب فرانت اند، شما به مهارت های بسیاری نیاز دارید که همهی آنها برایتان کاربردی خواهد بود. در زیر بصورت خلاصه این مهارتها را عنوان میکنیم و در آینده در یک مقاله و آموزش تخصصی، دربارهی تمام مهارتهایی که برای تبدیل شدن به یک طراح وب فرانت اند نیاز داریم صحبت میکینم.
لیست مهارتهایی که یک Front End Developer باشد داشته باشد:
HTML
CSS
Javascript
کتابخانهها و فریمورک های جاوا اسکریپت (مثل جی کوئری)
کتابخانههای CSS مثل بوت استرپ (Bootstrap)
پردازندههای CSS مثل Sass یا Less
طراحی وب واکنش گرا (Responsive Web Design)
نرم افزارهای گرافیکی (فتوشاپ و شاید کمیIllustrator)
تست و آزمون خطا
و مهارتجانی دیگری
در این مقاله توضیحات بسیار خوبی دربارهی فرانت اند ارائه دادیم و به خوبی به سوال Front End چیست و یک متخصص Front End بر چه چیزهای باید مسلط باشد پاسخ دادیم.
منبع: www.virgool.io
سلام خدمت دوستان عزیزم در این مقاله قصد داریم درباره کابل ها و کانکتور های IDE و PATA و همچنین SATA صحبت کنیم.با ما همراه باشید
IDE نوعی کانکشن است که برای اتصال دستگاه های ذخیره سازی قدیمی مورد استفاده قرار میگرفت.IDE مخفف Integrated Drive Electronic میباشد.به طور معمول IDE به کابل ها و پورت هایی اطلاق میشود که برای اتصال دستگاه هایی مثل هارد درایو و درایو های نوری به مادربورد کامپیوتر مورد استفاده قرار گیرد.بسیاری از تکنولوژی های جدید مثل PATA و SATA بر اساس IDE طراحی شده اند.گاهی اوقات پیش می آید که سیستم شما از تکنولوژی جدید پشتیبانی میکند اما دستگاه های جانبی تان تکنولوژی شان قدیمی است.مثلا شما شاید هارد درایوی داشته باشید که از تکنولوژی SATA پشتیبانی میکند اما کامپیوتر شما از IDE برای اتصال دستگاه های ذخیره سازی پشتیبانی میکند.برای شما این امکان وجود دارد که هارد SATA را با کامپیوترتان که از تکنولوژی SATA پشتیبانی نمیکند سازگاری دهید.
یک تکنولوژی بر پایه IDE آست که برای اتصال دستگاه های ذخیره سازی و یا درایو های نوری به مادربورد سیستم استفاده میشود.به PATA به اختصار ATA هم گفته میشود.دلیل آن این است که بعد از اینکه تکنولوژی SATA یا Serial ATA به میان آمد نام تکنولوژی ATA را PATA گذاشتند.طول کابل های PATA دراز است و شکلی صاف دارند و همانطور که در تصویر فوق مشاهده میکنید دارای کانکتوری با 40 عدد پین هستند.یک سر کابل PATA به پورت PATA موجود در مادربورد کامپیوتر متصل میشود که معمولا IDE نشانه گذاری میشود،و یک سر دیگر کابل PATA به دستگاه ذخیره سازی مان مانند هارد دیسک وصل میشود.برخی از کابل های PATA دارای کانکتور اضافی برای اتصال به بیش از یک دستگاه ذخیره سازی مثل هارد دیسک میباشند.کابل های PATA در طراحی های 40 سیمی و 80 سیمی عرضه میشوند.
دستگاه های ذخیره سازی جدید که از استاندارد PATA پشتیبانی میکنند نیاز به طراحی 80 سیمی استاندارد PATA دارند تا سرعت قابل قبولی را به همراه داشته باشند.هر دوی کابل های PATA از نزدیک به طراحی 40 سیمی شباهت دارند و تمایز دادن بصری آنها از یکدیگر کمی سخت به نظر میرسد.اما با این وجود راهی هم برای تمایز دادن آنها از یکدیگر وجود دارد این که کانکتور های کابل های 80 سیمی به رنگ های سیاه،خاکستری و آبی هستند و کانکتور های 40 سیمی PATA تنها به رنگ سیاه هستند.
نکته: با اینکه استاندارد های PATA و SATA هر دو بر پایه ی IDE هستند اما کابل ها و کانکتور های PATA(یا همان ATA) معمولا IDE نامیده میشوند.
دستگاه هایی که از تکنولوژی PATA پشتیبانی میکنند از direct memory access یا DMA استفاده میکنند.DMA به دستگاه امکان میدهد تا بطور مستقیم از حافظه استفاده کنند بدون اینکه از CPU بهره ببرد که اینکار از بار پردازشی CPU میکاهد.Ultra DMA یا UDMA در ATA نسخه 4 ظاهر شد و قابلیت نرخ انتقال داده را تا 44MB/s داشت.در جدول زیر سرعت های نسخه های مختلف ATA را مشاهده میکنید.
SATA مخف کلمات Serial Advanced Technology Attachment میباشد.SATA یک استاندارد بر پایه ی IDE است که در سال 2001 به بازار عرضه شد.SATA مانند PATA برای اتصال دستگاه هایی مثل هارد درایو و درایو های نوری به مادربورد سیستم مورد استفاده قرار میگیرد.همانطور که گفته شد SATA جایگزین استاندارد PATA شد و برای اتصال دستگاه های ذخیره سازی درون کامپیوتر مورد استفاده قرار گرفت.سرعت انتقال داده در تکنولوژی SATA دو برابر بیشتر از نرخ انتقال داده تکنولوژی PATA است.
PATA در مقایسه با SATA:
در مقایسه با PATA ، استاندارد SATA ارزان قیمت نیز هست و قابلیت Hot Swap را نیز دارد.به زبان ساده Hot Swap به این معنی است که شما بدون اینکه کامپیوتر خود را خاموش کنید میتوانید دستگاهی را به کامپیوتر متصل کنید و براحتی از آن استفاده کنید.دستگاه های ذخیره سازی که از استاندارد PATA پشتیبانی میکردند نیازمند این بودند که بعد از خاموش کردن کامپیوتر به کامپیوتر متصل میشدند.یکی دیگر از مزیت های کابل های SATA این است که فضای کمی را اشغال میکنند و اتصال آنها نیز آسان تر است بر خلاف نوار های عریض کابل های PATA که شکل و ظاهر چندان خوبی هم نداشتند و هم اینکه فضای زیادی را درون کیس اشغال میکردند.همچنین اینکه هر چقدر طراحی باریک تر و ظریف تر باشد در جریان هوا و خنک نگه داشتن هوای درون کیس نقش بهتری را ایفا میکند.
همانطور که ذکر شد سرعت انتقال داده در تکنولوژی SATA بیشتر از سرعت انتقال داده در تکنولوژی PATA است.به طوریکه بیشترین سرعت انتقال داده در PATA برابر 133MBs است در حالیکه سرعت انتقال داده در تکنولوژی SATA به 600MBs هم میرسد.کم ترین سرعت انتقال داده در تکنولوژی SATA برابر 150MB/s است که از بیشترین نرخ انتقال داده تکنولوژی PATA نیز بیشتر است.
بیشترین طول کابل های PATA حدودا برابر 46 سانتی متر است.ولی درازای کابل های SATA به طول 1 متر هم میرسد.با این حال کابل های PATA میتوانند به دو دستگاه ذخیره سازی متصل شوند اما کابل های SATA در یک زمان تنها میتوانند به یک دستگاه ذخیره سازی متصل شوند.برخی از نسخه های سیستم عامل ویندوز نظیر ویندوز 95 و ویندوز 98 مرحوم از استاندارد SATA پشتیبانی نمیکنند.یکی دیگر از نکات منفی در مورد استاندارد SATA این است که بعضا نیاز به نصب درایور مخصوص به خود در سیستم عامل هستند تا داده ها بر روی آن خوانده و نوشته شوند.
کابل های SATA دارای 7 عدد پین هستند که هر دو طرف آن همانطور که در تصویر فوق مشاهده میکنید صاف و هموار است.یک سر کابل SATA به پورت موجود در مادربورد کامپیوتر که SATA نشانه گذاری شده است متصل میشود و سر دیگر کانکتور آن به پورت SATA ی هارد دیسک ها یا دیسک های SSD پشتیبانی کننده از SATA وصل میشوند.
نوع دیگری از کانکتور های SATA وجود دارد که خود از خانواده ی کابل های SATA است این نوع کابل ها که eSATA یا External SATA نام دارند میتوانند به پورت مخصوص eSATA موجود در برخی از مادربورد های گران قیمت متصل شوند از این نوع کابل ها برای اتصال مستقیم دیسک های SSD بصورت Hot Plog به لپتاپ استفاده میشود.در تصویر زیر در سمت چپ شکل یک نمونه از کابل eSATA را مشاهده میکنید.
یک نکته در مورد کابل های eSATA و SATA این که کابل هر دوی آنها تنها میتوانند داده ها را از خود انتقال دهند و نمیتوانند انرژی برق مورد نیاز برای هارد درایو را فراهم کنند.به این معنی که بر خلاف دستگاه های ذخیره سازی مثل فلش مموری درایو های eSATA به پورتی مخصوص تامین انرژی برقش نیازمند است.یک نمونه کابل برق درایو های SATA را در زیر مشاهده می کنید.
سه نسل از کابل های SATA تا بحال به میان آمدند و در حال استفاده هستند در جدول زیر خلاصه ای از سه نسل از کابل SATA را بریتان قرار داده ایم.
مبدل های مختلفی برای تبدیل کابل های قدیمی به کابل SATA وجود دارد که میتوانید آنها را تهیه کنید.برای مثال اگر شما میخواهید از هارد درایو های SATA استفاده کنید و پورت SATA در کامپیوترتان پشتیبانی نمیشود میتوانید از مبدل SATA to USB adapter استفاده کنید.
منبع: www.hardware.tosinso.com
درباره این سایت